Chiang Mai

Na 2,5 dagen drukte stapten we, met enigszins wat brakheid van de nacht ervoor, in de nachttrein naar Chiang Mai. Na wat gepraat te hebben met een meisje uit Rusland, Julia, dat tegenover ons lag, wat gelezen te hebben, dertig keer de man van de "Oraaaaange juice, oraaange juice!" vriendelijk bedankt te hebben en wat muziek geluisterd te hebben, werd het tijd om te slapen. Alhoewel er weinig slaap van is gekomen. Misschien kwam dat omdat Julia wakker werd van een krekel naast haar hoofd, op haar kussen, en ik daarna geen oog meer heb dicht gedaan.

Om 6.30 uur zaten we aan het ontbijt en rond 7 uur kwamen we aan in Chiang Mai. Een oase van rust, vergeleken met Bangkok.

We hadden in Bangkok bij een vrouwtje onze reis enigszins uitgestippeld. Zij had voor de rest van onze reis alle overnachtingen, alle vliegtickets, alle busreizen, wat uitstapjes en al het vervoer ertussen geregeld voor een goede prijs. Zo ook de taxi die ons zou ophalen bij het station in Chiang Mai. Toen we eenmaal hadden afgerekend, bedachten we dat het misschien ook te mooi was om waar te zijn voor die prijs. Ah, dan zouden we 'opgelicht worden' ook van onze bucket list kunnen afstrepen.

Enfin, daar stonden we om 07.00 uur 's ochtends met onze rugzakken op het station in Chiang Mai. We zeiden Julia gedag en liepen de menigte achterna. Enkele seconden voelde het alsof we beroemdheden waren, zoveel mensen zwaaiden en riepen naar ons. We snapten er niets van. Dat gevoel verdween als sneeuw voor de zon toen we zagen dat het taxichauffeurs waren. Het zijn er verdomme meer dan alle reizigers bij elkaar.

The moment of truth. Net toen ik in mijn hoofd het vinkje wilde zetten op mijn bucketlijstje, hoorde ik Jes roepen: "Ziv, daar staat ie!" Ik zag het bord met onze namen erop (pfieuw!), met daarachter een klein Thais mannetje. Hij bracht ons, en nog wat andere mensen, in zijn pick-up naar ons hostel. Hier bleek dat het hostel een zwembad had, hell to the yeah! Bedankt vrouwtje in Bangkok.

We zijn er meteen op uit gegaan. We hebben het centrum bezocht, hebben wat gepraat met de Thaise mensen, zijn wat tempels in geweest en hebben nog enige tijd met een monnik staan buurten. Wat een discipline hebben die mensen, toch interessant zo'n andere cultuur.

We liepen verder en kwamen langs een klein winkeltje gelopen. Jess vroeg aan me of het hier normaal was om plastic ritueel te verbranden ofzo of dat die plastic bloembakken buiten gewoon in brand stonden. We gingen het voor de zekerheid toch maar vragen. Aan de reactie van de mensen te zien, was daar niets ritueels aan. We pakten snel wat emmers en hielpen met het blussen van het brandje. Na heel veel bedankjes besloten we zelfvoldaan van het lekkere weer te gaan genieten bij het zwembad en na een uurtje werden we beloond met een huid zo rood als een kreeft. Heerlijk die Thaise zon.

De overige vier dagen in Chiang Mai hadden we helemaal volgepland. De eerste dag gingen we raften. Onze Thaise kapitein van de boot, Sing genaamd, riep gedurende twee uur: "To the left! To the right! Peddle faster! Get in the boat!!!" Tijdens de tocht werden we steeds beter in het overleven van de stromingen en konden we ook een beetje genieten van de natuur om ons heen.
's Avonds zijn we een kijkje gaan nemen op de Night Bazaar. Dit is een grote markt in het centrum van Chiang Mai. Hier heb ik mijn nieuw talent ontdekt: afdingen. Toch fijn als je iets voor 80 Baht koopt wat ze je wilden aansmeren voor 450 Baht. Jessica was er iets minder goed in, zij vond het zielig en gaf er nog net geen geld bij.

De tweede dag gingen we met een groep van 11 mensen en onder leiding van de gidsen Bob en Jay-Jay (hun Thaise namen konden we toch niet uitspreken), de jungle in. Na een lekkere lunch begonnen we aan onze tocht. Ik kan een heel verhaal gaan schrijven over hoe mooi de natuur was, maar dan doe ik haar tekort. We maakten een stop bij een waterval om even te zwemmen en af te koelen. Daarna gingen we weer bergopwaarts verder.

We overnachtten die nacht in een klein dorpje van de lokale familie ergens bovenop een berg. We sliepen in kleine hutjes van bamboe. We moesten plassen in een gat in de grond en ondertussen hoopte je dat je billen niet werden lek gestoken door duizenden muggen. Er was geen licht en geen elektriciteit. Geen telefoons dus, geen tv, geen radio maar alleen de geluiden van de natuur en de gezelschap van je medemens. Heerlijk die rust! We aten met z'n allen bij kaarslicht en vervolgens maakten we van die avond eentje om nooit te vergeten.

De ochtend erop was de groep vele malen hechter dan de dag ervoor en liepen we, met wat vrienden en wat hoofdpijn rijker, weer de jungle uit.

Na een dag met olifanten te hebben doorgebracht, vertrokken we de ochtend erop, na vijf drukke en intensieve dagen, 's ochtends om 10 uur met de bus naar Pai.

Chiang Mai, bedankt voor alle mooie ervaringen en de mooie vriendschappen die we aan jou hebben overgehouden.